Wszystko zależy od nas i naszego zaangażowania!
Dziś chcemy Wam opowiedzieć o Magdzie Zaraś – naszej utalentowanej absolwentce, która zdobywa IT, jako Junior Python Developer! Jak jej się to udało? Magda to kolejny przykład osoby, której zapał do nauki i wyznaczenie sobie celów stały się kluczowymi czynnikami sukcesu!
Co robiłaś zawodowo przed rozpoczęciem kursu w CODE:ME?
Pracowałam w branży 3D (projektowanie CAD, druk 3D i skanowanie 3D) przez 5 lat.
Dlaczego zdecydowałaś się na naukę Pythona?
Miałam za sobą wcześniejsze warsztaty ze sterowania mikrokontrolerów w Pythonie w ramach akademii projektowania i fabrykacji Maker Woman w Fablab Powered by Orange. W tamtym czasie zdecydowałam się pójść zawodowo w stronę projektowania CAD i druku 3D, których nauczyłam się na akademii. Projektowanie CAD pod produkcję dało mi solidne doświadczenie w realizacji projektów szytych na miarę klienta. Z biegiem czasu dostrzegłam, że rozwiązywanie problemów i budowa funkcjonalności daje mi większą satysfakcję niż tworzenie wyglądu produktu. Dlatego zdecydowałam się pójść w stronę backend programowania, jako kolejny krok w moim zawodowym rozwoju. Zaczęłam od nauki C#, i wróciłam do Pythona, w którym spodobało mi się szerokie spektrum jego zastosowania w branży i łatwość samodzielnej nauki.
Czy rozważałaś naukę programowania lub innego kierunku rozwoju w IT?
Tak, na początku rozważałam różne kierunki. Zaczęłam od kursu z testowania manualnego i C#. Uznałam, że nauka programowania sprawia mi znacznie większą przyjemność niż testowanie. C#, był bez znajomości innego języka programowania, trudniejszy do samodzielnej nauki niż Python. Praktyczna nauka i przetestowanie na sobie, czy chce się spędzać czas na nauce i rozwiązywaniu problemów w danej technologii, to najlepsza metoda zawężenia swoich poszukiwań.
Co było dla Ciebie największym wyzwaniem w trakcie przebranżowienia?
Utrzymanie motywacji i zapału do nauki i rekrutowania, po wielu początkowych odmowach, co jest częścią każdego procesu szukania pracy, szczególnie przy zmianie branży.
Normalne są również etapy, gdy przerabiany materiał sprawia więcej problemów i trzeba poświęcić dodatkowy czas i energię, by go zrozumieć i przyswoić.
Jak oceniasz sam kurs oraz trenera/trenerów, którzy prowadzili zajęcia?
Kurs był profesjonalnie przygotowany i przeprowadzony, widać że Code:me i prowadzący Alek (Aleksander) Gruszczyński mają wieloletnie doświadczenie i zjedli na tym zęby. Świadczą o tym też świetne opinie w internecie, które zachęciły mnie do kursu właśnie w Code:me. Alek świetnie panował nad omawianym materiałem, pytaniami grupy i czasem zajęć. Na każdych zajęciach było kilka zadań praktycznych do zrobienia w grupie, po zajęciach czas na dodatkowe pytania i 3 sobotnie hackathony, na których pracowaliśmy nad własnymi projektami zaliczeniowymi. Widać, że Alek naprawdę lubi to co robi i zaraża swoją pasją do Pythona, programowania i ciekawością w rozwiązywaniu problemów.
Formuła kursu online sprawdziła się lepiej, niż się spodziewałam, bo umożliwiła pogodzenie kursu z grafikiem, jak i udział w kursie osobom z całej Polski. To z kolei sprawiło, że grupa była różnorodna pod względem doświadczenia, a więc i pomysłów w kodowaniu.
Co dał Ci kurs w CODE:ME? Co było najbardziej wartościowe/najbardziej doceniasz?
Kurs w CODE:ME dał mi solidne przygotowanie do pracy jako Junior Python Developer. Najbardziej doceniam naukę przez praktykę. Przerabiany na zajęciach kod, czy zagadnienia, były też prezentowane wizualnie w przejrzysty sposób tak, że na bazie nich w trakcie trwania zajęć robiłam wizualno-opisowe notatki i korzystałam z nich na długo po zajęciach. Doceniam też świetną atmosferę na zajęciach i kontakt z prowadzącym i organizatorami w trakcie kursu. Teraz czuję się nie tylko absolwentem Waszego kursu, ale członkiem społeczności Code:me i chętnie biorę udział w Waszych wydarzeniach.
Czym się aktualnie zajmujesz i w jakim czasie po kursie otrzymałaś pracę?
Pracuję jako Junior Python Developer, zajmuję się pisaniem oprogramowania. Pracę znalazłam pod koniec trwania kursu Code:me, pół roku po rozpoczęciu nauki Pythona. Zaczęłam aplikować o pracę miesiąc po zaczęciu nauki, żeby uniknąć pułapki “czekam z aplikowaniem, aż będę gotowa/y” i żeby od początku zbierać wiedzę nt. procesu rekrutacji i zadań rekrutacyjnych. W trakcie kursu dostałam się jednocześnie do programu mentoringowego Dare IT na ścieżkę Backend Development, gdzie szlifowałam swoje umiejętności i przez udział w mentoringu wzmocniłam swoją widoczność na LinkedIn.
Jak wyglądał proces rekrutacji na Twoje stanowisko?
Po kontakcie przez LinkedIna była wstępna rozmowa telefoniczna i rozmowa rekrutacyjna na miejscu. Po kilku tygodniach zostałam wybrana spośród innych kandydatów.
Co byś doradziła naszym przyszłym absolwentkom i absolwentom?
Nie czekajcie z aplikowaniem na oferty pracy, aż będziecie czuć się gotowi. Aplikujcie, jeśli nie spełniacie wszystkich wymagań. Samo doświadczenie z aplikowania na oferty, udział w rozmowach rekrutacyjnych i testach technicznych jest bezcenne, niezależnie od wyniku rekrutacji. W skrócie: fail early, fail often.
Jakie masz plany na przyszłość?
Będę doskonalić umiejętności programowania i zarządzania oprogramowaniem w pracy i pozapracowych projektach hobbystycznych, poprzez samokształcenie i udział w kursach. Ważny dla mnie jest też rozwój – umiejętności komunikacji z programistami i zespołami nieprogramistycznymi. Aktywnie uczestniczę w społeczności programistycznej, spotkaniach branżowych i konferencjach, aby wymieniać się wiedzą i nawiązywać kontakty z innymi programistami. Chcę ciągle rozwijać się w Pythonie i uczyć się kolejnego języka, gdy pojawi się w mojej pracy korzyść z jego wykorzystania.
Wykorzystajcie historię Magdy, jako inspirację i dodajcie sobie odwagi!